Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

consanguinei N C

  • 1 consanguinei

    con-sanguĭnĕus, a, um ( gen. plur. consanguineūm, Lucr. 3, 73), adj., springing from the same blood, related by blood.
    I.
    In a restricted sense, of brothers and sisters, brotherly, sisterly (so mostly poet.):

    umbrae,

    Ov. M. 8, 476:

    turba,

    id. H. 14, 121:

    scelus,

    Stat. Th. 11, 407:

    angues,

    i. e. born with her, kindred, id. ib. 11, 61:

    acies,

    Claud. in Rufin. 2, 237.—Of animals: arietes, Att. ap. Cic. Div. 1, 22, 44 (Praetext. v. 21 Rib.). —Of abstract subjects:

    caritas ( = benevolentia fraterna),

    Val. Max. 5, 5, 3; cf.

    scelus,

    Stat. Th. 11, 407.— Subst.: consanguĭnĕ-us, i, m., a brother, Cic. Att. 2, 23, 3; and consanguĭnĕa, ae, f., a sister, Cat. 64, 118. —
    II.
    In a more gen. sense, related, kindred:

    homines,

    Caes. B. C. 1, 74:

    Turnus,

    Verg. A. 7, 366:

    Roma,

    Sil. 1, 608:

    dextra,

    id. 1, 655. —Esp. freq. as subst. plur.: consanguĭ-nĕi, ōrum, kindred, relations, Plaut. Poen. 5, 2, 77; Cic. Inv. 1, 24, 35; Caes. B. G. 1, 11; 1, 33; Suet. Caes. 81; id. Claud. 25.—General senses, related, kindred (so most freq. in prose and poetry), Lucr. 3, 73; 6, 1282; cf. Dig. 38, 16, 1.—
    2.
    Poet., transf.:

    consanguineus Leti Sopor,

    Verg. A. 6, 278 (in acc. with Hom. Il. x, 231: Upnos kasignêtos Thanatoio).—
    * B.
    Trop.:

    res rustica proxima et quasi consanguinea sapientiae,

    Col. 1, prooem. § 4.

    Lewis & Short latin dictionary > consanguinei

  • 2 consanguineus

    cōn-sanguineus, a, um, blutsverwandt, v. Geschwistern = geschwisterlich, turba, Ov.: populus, verschwistertes, Tac.: v. Tieren, arietes, Acc. tr. Brut. 21: angues, ihr angeboren, Stat. Theb. 11, 61. – subst., cōnsanguineus, ī, m., der Blutsverwandte, -freund, insbes. = der Bruder, Cic. ad Att. 2, 23, 3. Aur. Vict. epit. 41, 20; 42, 2; 45, 4: cōnsanguinea, ae, f., die Blutsverwandte, insbes. = die Schwester, Catull. 64, 118: oft Plur., cōnsanguineī, ōrum, m., Blutsverwandte, Verwandte, Cic.: Aedui Ambarri necessarii et consanguinei Aeduorum, Caes.: fratres consanguineosque saepenumero a senatu appellatos, Caes. – übtr., c. Leti Sopor, Verg. – res rustica proxima et quasi c. (Schwester) sapientiae, Col.: humanitas et pietas, quas sapientes consanguineas (Geschwister) virtutum esse definiunt bonas, Amm.

    lateinisch-deutsches > consanguineus

  • 3 consanguineus

    cōn-sanguineus, a, um, blutsverwandt, v. Geschwistern = geschwisterlich, turba, Ov.: populus, verschwistertes, Tac.: v. Tieren, arietes, Acc. tr. Brut. 21: angues, ihr angeboren, Stat. Theb. 11, 61. – subst., cōnsanguineus, ī, m., der Blutsverwandte, - freund, insbes. = der Bruder, Cic. ad Att. 2, 23, 3. Aur. Vict. epit. 41, 20; 42, 2; 45, 4: cōnsanguinea, ae, f., die Blutsverwandte, insbes. = die Schwester, Catull. 64, 118: oft Plur., cōnsanguineī, ōrum, m., Blutsverwandte, Verwandte, Cic.: Aedui Ambarri necessarii et consanguinei Aeduorum, Caes.: fratres consanguineosque saepenumero a senatu appellatos, Caes. – übtr., c. Leti Sopor, Verg. – res rustica proxima et quasi c. (Schwester) sapientiae, Col.: humanitas et pietas, quas sapientes consanguineas (Geschwister) virtutum esse definiunt bonas, Amm.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > consanguineus

  • 4 consanguineus

    1) единокровный, eodem patre nati fratres - qui et consanguinei vocantur (§ 1 J. 3, 2);

    frater, soror, sive consanguinei sunt, sive uterini (§ 3 J. 3, 9);

    fratribus suis consanguineus (1. 2 D. 25, 3. 1. 1 § 9. 10. 1. 2 D. 38, 16. 1. 1 § 11. 1. 6 § 1. 1. 7 D. 38, 17); (1. 3 C. 5, 30); (Gai. III. 10. 14. 23. 29).

    2) родной (1. 3 C. 8, 2).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > consanguineus

  • 5 consanguineus

    I cōn-sanguineus, ī m. [ sanguis ]
    c. Leti Sopor V — Сон, (родной) брат Смерти
    II cōn-sanguineus, a, um [ sanguis ]
    единокровный, находящийся в кровном родстве, родной, родственный (populus T; umbrae O)
    Ambarri, necessarii et consanguinei Aeduorum Cs — амбарры, дружественные и соплеменные эдуям

    Латинско-русский словарь > consanguineus

  • 6 necessarius

    I necessārius, a, um [ necesse ]
    1) необходимый, потребный, нужный (omnia quae sunt ad vivendum necessaria C)
    2) обязательный, принудительный ( lex C)
    3) неминуемый, неизбежный, неотвратимый, непреодолимый ( mors C)
    4) настоятельный, повелительный, крайний ( causa Cs)
    tempus necessarium C, Cs — чрезвычайные обстоятельства, крайняя необходимость
    5) неопровержимый, непреложный (mathematicorum ratio C; conclusio C)
    6) тесно связанный, близко стоящий, состоящий в родстве (homo C, Nep); перен. находящийся в тесной связи ( alicui rei C)
    7) естественный, законный ( heres Dig)
    II necessārius, ī m.
    близкий человек, интимный друг ( propinqui ac necessarii C); родственник (n. meus C)

    Латинско-русский словарь > necessarius

  • 7 uterinus

    uterīnus, a, um (uterus), leiblich = von einer Mutter (vgl. Isid. orig. 9, 6, 7), frater, Dict. 2, 3. Vulg. genes. 43, 29 u. 44, 20: fratres, Cod. Iust. 5, 62, 21. Isid. orig. 9, 6, 7: soror, Capit. Anton. Pius 1, 5. Cod. Iust. 6, 59, 15: frater vel soror uterini, ibid. § 2: uterinus frater ac soror, Cod. Theod. 9, 42, 9. § 3: frater soror sive consanguinei sive uterini, Iustin. instit. 3, 9, 3. p. 103, 6 Kr. – / puerum uterinum (aus ihrem Leibe) parit, Plaut. truc. 4, 3, 32 Sp. (nach Gepperts Vermutung).

    lateinisch-deutsches > uterinus

  • 8 uterinus

    uterīnus, a, um (uterus), leiblich = von einer Mutter (vgl. Isid. orig. 9, 6, 7), frater, Dict. 2, 3. Vulg. genes. 43, 29 u. 44, 20: fratres, Cod. Iust. 5, 62, 21. Isid. orig. 9, 6, 7: soror, Capit. Anton. Pius 1, 5. Cod. Iust. 6, 59, 15: frater vel soror uterini, ibid. § 2: uterinus frater ac soror, Cod. Theod. 9, 42, 9. § 3: frater soror sive consanguinei sive uterini, Iustin. instit. 3, 9, 3. p. 103, 6 Kr. – puerum uterinum (aus ihrem Leibe) parit, Plaut. truc. 4, 3, 32 Sp. (nach Gepperts Vermutung).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > uterinus

  • 9 consanguineus

    I
    consanguinea, consanguineum ADJ
    of the same blood; related by blood; kindred; fraternal; brotherly/sisterly
    II
    kinsman, blood relation; brother (M); a sister (F); kindred/relations (pl.)

    Latin-English dictionary > consanguineus

  • 10 adfinis

    af-fīnis (better adf-), e, adj. (abl. adfini, Cic. de Or. 1, 15, 66;

    once adfine,

    Ter. Hec. 5, 3, 9; cf. Schneid. Gram. II. 222).
    I.
    Lit., that is neighboring or a neighbor to one (ADFINES: in agris vicini, Paul. ex Fest. p. 11 Müll.), bordering on, adjacent, contiguous:

    gens adfinis Mauris, = confinis,

    Liv. 28, 17:

    saevisque adfinis Sarmata Moschis,

    Luc. 1, 430; also, near by family relationship, allied or related to by marriage, kêdesteis; and subst., a relation by marriage (opp. consanguinei, sungeneis), as explained by Modestin. Dig. 38, 10, 4:

    adfines dicuntur viri et uxoris cognati. Adfinium autem nomina sunt socer, socrus, gener, nurus, noverca, vitricus, privignus, privigna, glos, levir, etc.: ego ut essem adfinis tibi, tuam petii gnatam, Att. ap. Paul. ex Fest. s. v. numero, p. 170 Müll. (Trag. Rel. p. 201 Rib.): Megadorus meus adfinis,

    my son-in-law, Plaut. Aul. 3, 4, 14; Ter. Heaut. 5, 1, 63:

    tu me, adfinem tuum, repulisti,

    Cic. Red. in Sen. 7: ex tam multis cognatis et adfinibus, id. Clu. 14; id. ad Quir. 5:

    Caesarem ejus adfinem esse audiebant, Auct. B. Afr. 32: quanto plus propinquorum, quo major adfinium numerus,

    Tac. G. 20, 9:

    per propinquos et adfines suos,

    Suet. Caes. 1:

    adfinia vincula,

    Ov. P. 4, 8, 9.—
    II.
    Fig., partaking, taking part in, privy to, sharing, associated with; constr. with dat. or gen.; in Pac. with ad: qui sese adfines esse ad causandum volunt, Pac.ap.Non. 89, 11 (Trag. Rel. p. 80 Rib.):

    publicis negotiis adfinis, i. e. implicitus, particeps,

    taking part in, Plaut. Trin. 2, 2, 55; Ter. Heaut. 2, 1, 1:

    duos solos video adfines et turpitudini judicari,

    Cic. Clu. 45:

    huic facinori,

    id. Cat. 4, 3:

    culpae,

    id. Rosc. Am. 7, 18; id. Inv. 2, 44, 129; 2, 10:

    noxae,

    Liv. 39, 14.

    Lewis & Short latin dictionary > adfinis

  • 11 affinis

    af-fīnis (better adf-), e, adj. (abl. adfini, Cic. de Or. 1, 15, 66;

    once adfine,

    Ter. Hec. 5, 3, 9; cf. Schneid. Gram. II. 222).
    I.
    Lit., that is neighboring or a neighbor to one (ADFINES: in agris vicini, Paul. ex Fest. p. 11 Müll.), bordering on, adjacent, contiguous:

    gens adfinis Mauris, = confinis,

    Liv. 28, 17:

    saevisque adfinis Sarmata Moschis,

    Luc. 1, 430; also, near by family relationship, allied or related to by marriage, kêdesteis; and subst., a relation by marriage (opp. consanguinei, sungeneis), as explained by Modestin. Dig. 38, 10, 4:

    adfines dicuntur viri et uxoris cognati. Adfinium autem nomina sunt socer, socrus, gener, nurus, noverca, vitricus, privignus, privigna, glos, levir, etc.: ego ut essem adfinis tibi, tuam petii gnatam, Att. ap. Paul. ex Fest. s. v. numero, p. 170 Müll. (Trag. Rel. p. 201 Rib.): Megadorus meus adfinis,

    my son-in-law, Plaut. Aul. 3, 4, 14; Ter. Heaut. 5, 1, 63:

    tu me, adfinem tuum, repulisti,

    Cic. Red. in Sen. 7: ex tam multis cognatis et adfinibus, id. Clu. 14; id. ad Quir. 5:

    Caesarem ejus adfinem esse audiebant, Auct. B. Afr. 32: quanto plus propinquorum, quo major adfinium numerus,

    Tac. G. 20, 9:

    per propinquos et adfines suos,

    Suet. Caes. 1:

    adfinia vincula,

    Ov. P. 4, 8, 9.—
    II.
    Fig., partaking, taking part in, privy to, sharing, associated with; constr. with dat. or gen.; in Pac. with ad: qui sese adfines esse ad causandum volunt, Pac.ap.Non. 89, 11 (Trag. Rel. p. 80 Rib.):

    publicis negotiis adfinis, i. e. implicitus, particeps,

    taking part in, Plaut. Trin. 2, 2, 55; Ter. Heaut. 2, 1, 1:

    duos solos video adfines et turpitudini judicari,

    Cic. Clu. 45:

    huic facinori,

    id. Cat. 4, 3:

    culpae,

    id. Rosc. Am. 7, 18; id. Inv. 2, 44, 129; 2, 10:

    noxae,

    Liv. 39, 14.

    Lewis & Short latin dictionary > affinis

  • 12 consanguineus

    , consanguinea, consanguineum (m,f,n)
      единокровный, родственный
      ♦ necessarii et consanguinei друзья и родсвенники

    Dictionary Latin-Russian new > consanguineus

См. также в других словарях:

  • Consanguinĕi — Consanguinĕi, s. Geschwister …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Consanguinei — Consanguinĕi (lat.), Halbgeschwister von einem Vater …   Kleines Konversations-Lexikon

  • consanguinei — index kindred Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • CONSANGUINEI Populi Romani — vide infra ubi de Sociali bello …   Hofmann J. Lexicon universale

  • FRATRES et Consanguinei Pop Rom — FRATRES et Consanguinei Pop. Rom. Vide infra ubi de Sociali bello …   Hofmann J. Lexicon universale

  • propinqui et consanguinei — /prapigkway et konsaengwiniyay/ The nearest of kin to a deceased person …   Black's law dictionary

  • Geschwister — Geschwister, der nächste Grad der Seitenverwandten, diejenigen nämlich, welche einen leiblichen Vater u. Mutter, od. doch wenigstens einen Theil der Eltern gemeinschaftlich haben; im ersteren Falle vollbürtige od. leibliche G. (Germani), im… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • consanguineo — con·san·guì·ne·o agg., s.m. CO 1. agg., s.m., che, chi è legato da parentela sia in linea diretta che collaterale Sinonimi: congiunto, familiare, parente. 2. agg., s.m., che, chi rispetto a un altra persona ha medesimo padre, ma madre diversa:… …   Dizionario italiano

  • Чарторыйские — или Чарторижские, Чарторыжские знаменитый княжеский род в Литовском, затем в Литовско Польском государстве, получивший фамилию от названия родового владения Чарторыйск (над рекою Стырь). Происхождение рода в точности неизвестно. В грамоте,… …   Большая биографическая энциклопедия

  • Брат — юридически бытовой термин, обозначающий лицо, принадлежащее к первой боковой по отношению к другому или другим линии (см. Родство) и находящееся с ними во второй степени бокового родства. Так как родство может быть полное и неполное, то различают …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • Единокровные и единоутробные братья и сестры — первые те, которые происходят от одного отца, но от разных матерей; вторые те, которые происходят от одной матери, но от разных отцов. Одним из следов стадии материнства, в эпоху, когда уже упрочилась патриархальная семья, является то, что… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»